In een pilotstudie is solriamfetol onderzocht als mogelijke behandeling voor volwassenen met ADHD. Solriamfetol is een medicijn voor de behandeling van overmatige slaperigheid bij narcolepsie en obstructieve slaapapneu. De onderzoekers wilden bepalen of solriamfetol ook effectief en veilig zou kunnen zijn voor de behandeling van ADHD-symptomen.
De studie omvatte 60 volwassenen met ADHD, die gedurende 6 weken ofwel solriamfetol of een placebo kregen toegediend. De resultaten toonden aan dat solriamfetol goed werd verdragen en leidde tot significante verbeteringen in ADHD-symptomen, zoals gemeten met de Adult ADHD Investigator Symptom Rating Scale. Deelnemers die solriamfetol kregen, meldden ook verbeteringen in de uitvoerende functie.
De bijwerkingen van solriamfetol waren vergelijkbaar met andere medicijnen die worden gebruikt voor de behandeling van ADHD en waren over het algemeen mild tot matig. De studie toonde aan dat solriamfetol potentieel effectief en goed verdraagbaar zou kunnen zijn voor volwassenen met ADHD.
Solriamfetol
Solriamfetol is een geneesmiddel dat is goedgekeurd voor de behandeling van overmatige slaperigheid geassocieerd met narcolepsie en obstructieve slaapapneu. Het werkt als een dopamine- en norepinefrine-heropnameremmer, wat betekent dat het de heropname van deze neurotransmitters in de hersenen vertraagt, waardoor hun niveaus stijgen. Dit kan helpen bij het verminderen van slaperigheid en het verbeteren van alertheid.
Solriamfetol wordt meestal voorgeschreven in de vorm van tabletten en wordt oraal ingenomen. De aanbevolen startdosis is meestal 75 mg per dag, die ’s ochtends moet worden ingenomen. De dosis kan indien nodig worden verhoogd tot maximaal 150 mg per dag.
Bijwerkingen van solriamfetol kunnen onder meer hoofdpijn, misselijkheid, slapeloosheid, nervositeit, verhoogde bloeddruk, hartkloppingen en verlies van eetlust omvatten.
Surman CBH, Walsh DM, Horick N, et al. Solriamfetol for attention-deficit/hyperactivity disorder in adults: a double-blind placebo-controlled pilot study. J Clin Psychiatry. 2023;84(6):23m14934.
