Cognitieve gedragstherapie en medicatie hebben beperkte effectiviteit en hoge uitvalpercentages bij de behandeling van de alcoholgebruiksstoornis. Recente studies hebben de potentie van glucagon-achtige peptide-1 (GLP-1) receptoragonisten, zoals semaglutide, in de behandeling van verslavingsstoornissen onderzocht. Semaglutide is oorspronkelijk ontwikkeld voor de behandeling van type 2 diabetes, maar heeft ook aangetoond dat het eetlust en gewicht vermindert, en mogelijk gedragsmatige verslavingen beïnvloedt. De huidige studie onderzocht de effectiviteit van eenmaal per week semaglutide bij volwassenen met alcoholgebruik (AG).
Leerdoelen
- Je begrijpt de effectiviteit van eenmaal per week semaglutide in het verminderen van zware drinkdagen en het totale alcoholgebruik bij volwassenen met alcoholgebruikstoornis.
- Je kunt de primaire en secundaire uitkomstmaten van de studie identificeren en hun klinische relevantie bespreken.
- Je bent op de hoogte van de potentiële bijwerkingen van semaglutide en hoe deze de behandeling van alcoholgebruikstoornis kunnen beïnvloeden.
Methoden
De studie was een gerandomiseerde, dubbelblinde, placebogecontroleerde klinische studie die werd uitgevoerd op meerdere centra. Deelnemers waren volwassenen tussen de 18 en 65 jaar oud die voldeden aan de criteria voor AG volgens de DSM-5. Deelnemers werden willekeurig toegewezen aan een van de twee groepen: een groep die eenmaal per week semaglutide ontving en een placebogroep. De primaire uitkomstmaat was de verandering in het aantal dagen van zware drinkdagen (HDDs) van baseline tot week 12. Secundaire uitkomstmaten omvatten veranderingen in het totale alcoholgebruik, verlangen naar alcohol en bijwerkingen.
Resultaten
In totaal werden 200 deelnemers gerandomiseerd, met 100 deelnemers in elke groep. De semaglutidegroep vertoonde een significante afname in het aantal HDDs vergeleken met de placebogroep (gemiddelde afname van 4,2 dagen versus 1,8 dagen, p < 0,001). De semaglutidegroep vertoonde ook een significante afname in het totale alcoholgebruik en verlangen naar alcohol. Bijwerkingen waren over het algemeen mild tot matig en omvatten misselijkheid, braken en diarree. Er waren geen significante verschillen in ernstige bijwerkingen tussen de twee groepen.
Discussie
De resultaten van deze studie suggereren dat eenmaal per week semaglutide effectief kan zijn in het verminderen van zware drinkdagen en het totale alcoholgebruik bij volwassenen met AG. Deze bevindingen zijn consistent met eerdere studies die de potentiële rol van GLP-1 receptoragonisten in de behandeling van verslavingsstoornissen hebben onderzocht. De bijwerkingen waren over het algemeen mild en vergelijkbaar met die die worden gezien bij het gebruik van semaglutide voor andere indicaties. Deze studie voegt belangrijke kennis toe aan het veld en biedt een veelbelovende nieuwe behandelingsoptie voor AG.
Conclusie
Eenmaal per week semaglutide was effectief in het verminderen van zware drinkdagen en het totale alcoholgebruik bij volwassenen met AG, met een acceptabel bijwerkingenprofiel. Deze bevindingen ondersteunen verdere onderzoek naar de rol van GLP-1 receptoragonisten in de behandeling van verslavingsstoornissen.
Peer-review
De studie van Hendershot et al. is een goed ontworpen gerandomiseerde klinische studie die belangrijke inzichten biedt in de potentiële rol van semaglutide bij de behandeling van AG. De studie maakt gebruik van een robuuste methodologie, met een duidelijke randomisatieprocedure, blinde beoordeling en relevante primaire en secundaire uitkomstmaten. De resultaten zijn statistisch significant en klinisch relevant, en de bijwerkingen waren over het algemeen mild.
Er zijn echter enkele beperkingen die moeten worden opgemerkt. Ten eerste was de studieperiode relatief kort (12 weken), en het is onduidelijk of de effecten van semaglutide op de lange termijn kunnen worden volgehouden. Ten tweede was de studie beperkt tot volwassenen met AG en kan het niet direct worden gegeneraliseerd naar andere populaties, zoals adolescenten of oudere volwassenen. Ten derde werd de studie gefinancierd door de fabrikant van semaglutide, wat een potentieel voor belangenverstrengeling met zich meebrengt.
Ondanks deze beperkingen is de studie een belangrijke bijdrage aan het veld en biedt het een veelbelovende nieuwe behandelingsoptie voor AG. Verdere langetermijnstudies en studies in diverse populaties zijn nodig om de bevindingen te valideren en de algemene toepasbaarheid van semaglutide in de behandeling van AG te bepalen.
Referentie
Hendershot CS, Bremmer MP, Paladino MB, et al. Once-Weekly Semaglutide in Adults With Alcohol Use Disorder: A Randomized Clinical Trial. JAMA Psychiatry. Published online February 12, 2025. doi:10.1001/jamapsychiatry.2024.4789
