Risico op zelfmoord bij verschillende medische aandoeningen en de rol van een eerdere psychische stoornis

In een nieuwe studie is het risico op zelfmoord onderzocht bij mensen met verschillende medische aandoeningen en de rol van voorafgaande mentale aandoeningen.

De belangrijkste onderzoeksconclusies zijn als volgt:

1. Verhoogd zelfmoordrisico bij medische aandoeningen: Het onderzoek heeft aangetoond dat mensen met bepaalde medische aandoeningen een verhoogd risico op zelfmoord hebben, zelfs jaren na de diagnose. Dit betekent dat de impact van medische aandoeningen op het zelfmoordrisico langdurig kan zijn. Voorbeelden van aandoeningen die een verhoogd risico kunnen hebben zijn chronische pijnsyndromen, aandoeningen van het cardiovasculaire systeem, en sommige vormen van kanker.
2. Belang van mentale gezondheidsgeschiedenis: Een van de belangrijkste bevindingen is dat mensen met een voorafgaande diagnose van een mentale aandoening, zoals depressie of angststoornissen, een significant verhoogd risico hebben op zelfmoord na de diagnose van een medische aandoening. Dit duidt erop dat de combinatie van mentale en medische aandoeningen het risico op zelfmoord aanzienlijk kan verhogen.
3. Geslachtsverschillen in zelfmoordrisico: Het onderzoek heeft vastgesteld dat mannen over het algemeen een hoger absoluut risico op zelfmoord hebben dan vrouwen. Dit kan worden veroorzaakt door verschillende factoren, waaronder biologische, psychologische en sociale verschillen tussen de geslachten. Het is belangrijk om deze verschillen te begrijpen om effectieve preventiemaatregelen te ontwikkelen.
4. Tijdsduur en zelfmoordrisico: Het risico op zelfmoord kan variëren naarmate iemand langer leeft met een medische aandoening. Sommige aandoeningen kunnen een onmiddellijk verhoogd risico veroorzaken, terwijl andere een langzamer verloop hebben. Dit betekent dat de timing van preventieve maatregelen cruciaal kan zijn.
5. Last van de aandoening en zelfmoordrisico: Aandoeningen die een grotere last veroorzaken, zijn geassocieerd met een hoger zelfmoordrisico. Dit kan betekenen dat aandoeningen die een significant impact hebben op de kwaliteit van leven, zoals aandoeningen die chronische pijn of ernstige beperkingen veroorzaken, een groter risico op zelfmoord met zich meebrengen.
6. Socio-economische en immigrantstatus: Socio-economische status en immigrantstatus spelen een rol in het zelfmoordrisico. Mensen met een lagere socio-economische status en immigranten kunnen een hoger risico hebben op zelfmoord, wat aangeeft dat deze factoren moeten worden meegewogen in preventie- en interventiestrategieën. Dit kan te maken hebben met toegang tot gezondheidszorg, sociale ondersteuning en andere levensomstandigheden.

Deze conclusies onderstrepen de noodzaak voor gedifferentieerde en gerichte preventie- en ondersteuningsmaatregelen voor mensen met medische aandoeningen, met name voor diegenen met een verhoogd risico op zelfmoord. Het onderzoek biedt belangrijke inzichten die kunnen helpen bij het ontwikkelen van effectievere strategieën om zelfmoord te voorkomen en de mentale gezondheid van mensen met chronische aandoeningen te bevorderen.

Referentie

Østergaard SD, Momen NC, Heide-Jørgensen U, Plana-Ripoll O. Risk of Suicide Across Medical Conditions and the Role of Prior Mental Disorder. JAMA Psychiatry. Published online September 04, 2024. doi:10.1001/jamapsychiatry.2024.2561