dinsdag, maart 25, 2025

Onderwerp: cognitieve stoornissen

Effect van antipsychotica op cognitieve functies bij schizofrenie

Schizofrenie is een complexe psychiatrische aandoening die vaak gepaard gaat met cognitieve stoornissen. Deze stoornissen kunnen een aanzienlijke impact hebben op het dagelijks functioneren van patiënten. Het verbeteren van cognitieve functies is daarom een belangrijk doel in de behandeling van schizofrenie. In dit artikel analyseren we een recente studie die de effecten van verschillende antipsychotica op cognitieve functies bij schizofreniepatiënten onderzoekt.

Chronisch cannabisgebruik en cognitieve stoornissen en hippocampusvolume op middelbare leeftijd

Kan chronisch cannabisgebruik geassocieerd worden met cognitieve stoornissen en een kleiner hippocampusvolume op middelbare leeftijd? Het antwoord op deze vraag is van belang omdat cognitieve stoornissen op middelbare leeftijd en een kleiner hippocampusvolume risicofactoren zijn voor dementie.

Populair

Perspectief in de langdurige GGZ

Het Trimbos-instituut heeft op verzoek van het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) een verdiepend onderzoek uitgevoerd naar de langdurige geestelijke gezondheidszorg (ggz) in Nederland. In dit artikel bespreken we de belangrijkste conclusies.

Encefalopathie van Wernicke bij hyperthyreoïdie en thyrotoxicose

Wernicke's Encephalopathy (WE) is een acute neuropsychiatrische aandoening die vaak wordt veroorzaakt door een ernstige thiaminedeficiëntie. Deze aandoening kan optreden bij patiënten met hyperthyreoïdie en thyreotoxicose, die een verhoogde metabolische vraag naar vitamine B1 (thiamine) ervaren. Een nieuwe studie onderzocht de symptomen van WE in de context van hyperthyreoïdie en thyreotoxicose, met een focus op de klinische kenmerken en de noodzaak van vroege herkenning en behandeling.

Niet-stimulerende medicijnen voor de behandeling van ADHD bij kinderen en adolescenten

Attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD) is een van de meest voorkomende psychiatrische aandoeningen bij kinderen en heeft een aanzienlijke impact op hun gedrag, academisch succes en interpersoonlijke relaties. Stimulantia, zoals methylfenidaat en amfetaminen, wordt vaak als eerste keuze beschouwd, maar zijn niet altijd geschikt voor alle patiënten vanwege bijwerkingen, onvoldoende respons of voorkeur van patiënt of diens naasten. In een recente studie worden de niet-stimulerende medicaties voor ADHD besproken, waaronder alfa-agonisten (zoals guanfacine en clonidine) en norepinefrine heropname-inhibitoren (zoals atomoxetine en viloxazine).

Klassieke psychedelica: farmacologische eigenschappen en klinische interacties

Klassieke psychedelica zijn een groep psychoactieve stoffen die voornamelijk bekend staan om hun vermogen om de perceptie, stemming en verschillende cognitieve processen te beïnvloeden. Voorbeelden van deze stoffen zijn lyserginezuurdiethylamide (LSD), psilocybine (voorkomend in bepaalde paddenstoelen), en mescaline (gevonden in de peyote-cactus). Deze stoffen worden gekenmerkt door hun interactie met serotonine-receptoren in de hersenen, met name de 5-HT2A-receptor, wat leidt tot hun unieke psychotrope effecten.
spot_imgspot_img