dinsdag, maart 25, 2025

Onderwerp: bupropion

Bupropion

Bupropion staat vooral bekend om zijn rol bij het stoppen met roken en bij depressie, maar bewijs uit verschillende studies heeft ook zijn potentieel aangetoond als behandeloptie voor ADHD, zowel bij volwassenen als kinderen. Zijn dubbele werkingsmechanisme, samen met positieve resultaten die in klinische proeven en vergelijkende studies zijn waargenomen, suggereert dat bupropion een waardevolle aanvulling kan zijn op de reeks medicijnen die beschikbaar zijn voor het beheer van ADHD.

Effectiviteit van ADHD-medicatie

De effectiviteit van medicatie voor aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD) bij kinderen, adolescenten en volwassenen is uitgebreid bestudeerd en geanalyseerd in diverse onderzoeksartikelen en meta-analyses. In dit artikel geven we een bondig overzicht.

Verhoogt Bupropion de angst?

Een studie - waarvan de resultaten zijn gepubliceerd in Journal of Clinical Psychopharmacology - heeft onderzocht of bupropion de angst verergert.

Populair

Perspectief in de langdurige GGZ

Het Trimbos-instituut heeft op verzoek van het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) een verdiepend onderzoek uitgevoerd naar de langdurige geestelijke gezondheidszorg (ggz) in Nederland. In dit artikel bespreken we de belangrijkste conclusies.

Encefalopathie van Wernicke bij hyperthyreoïdie en thyrotoxicose

Wernicke's Encephalopathy (WE) is een acute neuropsychiatrische aandoening die vaak wordt veroorzaakt door een ernstige thiaminedeficiëntie. Deze aandoening kan optreden bij patiënten met hyperthyreoïdie en thyreotoxicose, die een verhoogde metabolische vraag naar vitamine B1 (thiamine) ervaren. Een nieuwe studie onderzocht de symptomen van WE in de context van hyperthyreoïdie en thyreotoxicose, met een focus op de klinische kenmerken en de noodzaak van vroege herkenning en behandeling.

Niet-stimulerende medicijnen voor de behandeling van ADHD bij kinderen en adolescenten

Attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD) is een van de meest voorkomende psychiatrische aandoeningen bij kinderen en heeft een aanzienlijke impact op hun gedrag, academisch succes en interpersoonlijke relaties. Stimulantia, zoals methylfenidaat en amfetaminen, wordt vaak als eerste keuze beschouwd, maar zijn niet altijd geschikt voor alle patiënten vanwege bijwerkingen, onvoldoende respons of voorkeur van patiënt of diens naasten. In een recente studie worden de niet-stimulerende medicaties voor ADHD besproken, waaronder alfa-agonisten (zoals guanfacine en clonidine) en norepinefrine heropname-inhibitoren (zoals atomoxetine en viloxazine).

Klassieke psychedelica: farmacologische eigenschappen en klinische interacties

Klassieke psychedelica zijn een groep psychoactieve stoffen die voornamelijk bekend staan om hun vermogen om de perceptie, stemming en verschillende cognitieve processen te beïnvloeden. Voorbeelden van deze stoffen zijn lyserginezuurdiethylamide (LSD), psilocybine (voorkomend in bepaalde paddenstoelen), en mescaline (gevonden in de peyote-cactus). Deze stoffen worden gekenmerkt door hun interactie met serotonine-receptoren in de hersenen, met name de 5-HT2A-receptor, wat leidt tot hun unieke psychotrope effecten.
spot_imgspot_img