dinsdag, maart 25, 2025

Onderwerp: boulimia

CGT en lisdexamfetamine vermindert het aantal eetbuien drastisch

De resultaten van een gerandomiseerde gecontroleerde trial laat zien dat zowel CGT als lisdexamfetamine significant effectiever zijn dan een placebo in het verminderen van eetbuien. Bovendien bleek de gecombineerde behandeling van CGT en lisdexamfetamine het meest effectief in het verminderen van eetbuien en het verbeteren van de algehele psychologische gezondheid van de deelnemers.

Medicamenteuze behandeling voor eetstoornissen

Eetstoornissen zijn moeilijk te behandelen en vereisen meestal een combinatie van gedrags-, voedings- en medicamenteuze interventies. Non-respons en terugval komen vaak voor. Helaas zijn er maar weinig medicijnen die effectief zijn. Een overzicht.

ADHD en eetstoornissen in de kindertijd en adolescentie

Aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD) is een van de meest voorkomende neurologische ontwikkelingsstoornissen met hyperactiviteit, onoplettendheid en impulsiviteit als kernsymptomen. Recente studies suggereren dat 20% van de kinderen met ADHD ook eetstoornissen ontwikkelt, waaronder anorexia nervosa, boulimia nervosa en de eetbuistoornis. Er is echter nog weinig bekend over de associatie tussen ADHD en eetstoornissen tijdens de kindertijd en adolescentie.

Populair

Perspectief in de langdurige GGZ

Het Trimbos-instituut heeft op verzoek van het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) een verdiepend onderzoek uitgevoerd naar de langdurige geestelijke gezondheidszorg (ggz) in Nederland. In dit artikel bespreken we de belangrijkste conclusies.

Encefalopathie van Wernicke bij hyperthyreoïdie en thyrotoxicose

Wernicke's Encephalopathy (WE) is een acute neuropsychiatrische aandoening die vaak wordt veroorzaakt door een ernstige thiaminedeficiëntie. Deze aandoening kan optreden bij patiënten met hyperthyreoïdie en thyreotoxicose, die een verhoogde metabolische vraag naar vitamine B1 (thiamine) ervaren. Een nieuwe studie onderzocht de symptomen van WE in de context van hyperthyreoïdie en thyreotoxicose, met een focus op de klinische kenmerken en de noodzaak van vroege herkenning en behandeling.

Niet-stimulerende medicijnen voor de behandeling van ADHD bij kinderen en adolescenten

Attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD) is een van de meest voorkomende psychiatrische aandoeningen bij kinderen en heeft een aanzienlijke impact op hun gedrag, academisch succes en interpersoonlijke relaties. Stimulantia, zoals methylfenidaat en amfetaminen, wordt vaak als eerste keuze beschouwd, maar zijn niet altijd geschikt voor alle patiënten vanwege bijwerkingen, onvoldoende respons of voorkeur van patiënt of diens naasten. In een recente studie worden de niet-stimulerende medicaties voor ADHD besproken, waaronder alfa-agonisten (zoals guanfacine en clonidine) en norepinefrine heropname-inhibitoren (zoals atomoxetine en viloxazine).

Klassieke psychedelica: farmacologische eigenschappen en klinische interacties

Klassieke psychedelica zijn een groep psychoactieve stoffen die voornamelijk bekend staan om hun vermogen om de perceptie, stemming en verschillende cognitieve processen te beïnvloeden. Voorbeelden van deze stoffen zijn lyserginezuurdiethylamide (LSD), psilocybine (voorkomend in bepaalde paddenstoelen), en mescaline (gevonden in de peyote-cactus). Deze stoffen worden gekenmerkt door hun interactie met serotonine-receptoren in de hersenen, met name de 5-HT2A-receptor, wat leidt tot hun unieke psychotrope effecten.
spot_imgspot_img