dinsdag, maart 25, 2025

Onderwerp: anti-epileptica

Gebruik van antidepressiva en risico op manische episodes bij kinderen en adolescenten met unipolaire depressie

In deze cohortstudie is het risico op manie/hypomanie onderzocht bij kinderen en adolescenten met unipolaire depressie die werden behandeld met antidepressiva. Uit het onderzoek kwamen geen significante verschillen naar voren in het risico op manie/hypomanie tussen patiënten die met antidepressiva werden behandeld en degenen die niet werden behandeld. Het risico was in beide groepen vergelijkbaar na 12 weken, waarbij er pas na 52 weken een klein risicoverschil werd waargenomen. Bepaalde patiëntkenmerken, zoals ziekenhuisopnames, bipolaire stoornis bij de ouders en het gebruik van antipsychotica en anti-epileptica, gingen gepaard met een verhoogd risico op manie/hypomanie na twaalf weken.

Anti-epileptica en de ziekte van Parkinson

Er zijn steeds meer aanwijzingen dat er een verband bestaat tussen epilepsie en de ziekte van Parkinson. Begin vorig jaar ontdekten onderzoekers in het Verenigd Koninkrijk bijvoorbeeld dat mensen met epilepsie 2,5 keer meer kans hebben om de ziekte van Parkinson te krijgen dan de algemene bevolking. Nu suggereert een studie uitgevoerd door verschillende van dezelfde onderzoekers dat het nemen van bepaalde anti-epileptica een reden kan zijn voor het verhoogde risico. De bevindingen zijn gepubliceerd in JAMA Neurology.

Populair

Perspectief in de langdurige GGZ

Het Trimbos-instituut heeft op verzoek van het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) een verdiepend onderzoek uitgevoerd naar de langdurige geestelijke gezondheidszorg (ggz) in Nederland. In dit artikel bespreken we de belangrijkste conclusies.

Encefalopathie van Wernicke bij hyperthyreoïdie en thyrotoxicose

Wernicke's Encephalopathy (WE) is een acute neuropsychiatrische aandoening die vaak wordt veroorzaakt door een ernstige thiaminedeficiëntie. Deze aandoening kan optreden bij patiënten met hyperthyreoïdie en thyreotoxicose, die een verhoogde metabolische vraag naar vitamine B1 (thiamine) ervaren. Een nieuwe studie onderzocht de symptomen van WE in de context van hyperthyreoïdie en thyreotoxicose, met een focus op de klinische kenmerken en de noodzaak van vroege herkenning en behandeling.

Niet-stimulerende medicijnen voor de behandeling van ADHD bij kinderen en adolescenten

Attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD) is een van de meest voorkomende psychiatrische aandoeningen bij kinderen en heeft een aanzienlijke impact op hun gedrag, academisch succes en interpersoonlijke relaties. Stimulantia, zoals methylfenidaat en amfetaminen, wordt vaak als eerste keuze beschouwd, maar zijn niet altijd geschikt voor alle patiënten vanwege bijwerkingen, onvoldoende respons of voorkeur van patiënt of diens naasten. In een recente studie worden de niet-stimulerende medicaties voor ADHD besproken, waaronder alfa-agonisten (zoals guanfacine en clonidine) en norepinefrine heropname-inhibitoren (zoals atomoxetine en viloxazine).

Klassieke psychedelica: farmacologische eigenschappen en klinische interacties

Klassieke psychedelica zijn een groep psychoactieve stoffen die voornamelijk bekend staan om hun vermogen om de perceptie, stemming en verschillende cognitieve processen te beïnvloeden. Voorbeelden van deze stoffen zijn lyserginezuurdiethylamide (LSD), psilocybine (voorkomend in bepaalde paddenstoelen), en mescaline (gevonden in de peyote-cactus). Deze stoffen worden gekenmerkt door hun interactie met serotonine-receptoren in de hersenen, met name de 5-HT2A-receptor, wat leidt tot hun unieke psychotrope effecten.
spot_imgspot_img