Een recent onderzoek heeft het verband onderzocht tussen het gebruik van specifieke medicatie voor aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD) en de uitkomsten op het gebied van ziekenhuisopnames, suïcidaal gedrag en arbeidsongeschiktheid. Het omvatte een cohort van 221.714 personen met ADHD en vond dat het gebruik van bepaalde ADHD-medicatie, met name lisdexamfetamine en andere stimulantia, geassocieerd was met een verlaagd risico op psychiatrische ziekenhuisopnames, suïcidaal gedrag en niet-psychiatrische ziekenhuisopnames.

Resultaten huidige studie

Resultaten toonden dat bepaalde medicaties, zoals amfetamine en lisdexamfetamine, verband hielden met een lager risico op psychiatrische ziekenhuisopnames. Dexamfetamine, lisdexamfetamine en methylfenidaat vertoonden een verminderd risico op suïcidaal gedrag.

Er zijn verschillen in de associatie van ADHD-medicatie met psychiatrische ziekenhuisopname tussen adolescenten/jongvolwassenen en volwassenen. Uit het onderzoek blijkt dat lisdexamfetamine geassocieerd was met een verminderd risico op psychiatrische ziekenhuisopname bij zowel adolescenten en jongvolwassenen als volwassenen van 30 jaar en ouder. Aan de andere kant was methylfenidaat minder effectief bij oudere individuen, wat suggereert dat er leeftijdsgerelateerde verschillen zijn in de associatie tussen ADHD-medicatie en psychiatrische ziekenhuisopname.

Voor niet-psychiatrische ziekenhuisopnames werd een verlaagd risico gezien bij het gebruik van amfetamine, lisdexamfetamine, polytherapie, dexamfetamine, methylfenidaat en atomoxetine. Niet-stimulerende medicatie zoals atomoxetine was alleen geassocieerd met een verlaagd risico op arbeidsongeschiktheid.

De huidige bevindingen benadrukken het belang van gepersonaliseerde ADHD-medicatie voor gunstige behandelingsresultaten.

Comorbiditeit en functionele beperkingen

ADHD gaat vaak gepaard met andere psychische aandoeningen, zoals angst en leerstoornissen (Sağsöz et al., 2021). Individuen met ADHD kunnen uitdagingen ervaren in academische, sociale en beroepsmatige omgevingen als gevolg van de beperkingen die gepaard gaan met de stoornis (Dopheide & Pliszka, 2009). Bovendien vormt ADHD een risicofactor voor comorbide psychiatrische stoornissen en hangt het samen met slechte sociaaleconomische uitkomsten en functionele beperkingen (Simon et al., 2009).

Effectieve behandeling en farmacotherapie

Effectief beheer van ADHD is cruciaal, aangezien onbehandelde ADHD aanzienlijke invloed kan hebben op de kwaliteit van leven (Raji & Javaid, 2022). Farmacologische interventies, zoals stimulerende medicatie, worden vaak gebruikt bij de behandeling van ADHD en hebben aangetoond effectief te zijn in het verbeteren van symptomen en functionele uitkomsten (Visser et al., 2007; Wender, 2002). Daarnaast blijkt uit interventies gericht op het verbeteren van de ouder-kindrelatie dat de geestelijke gezondheid van ouders van kinderen met ADHD wordt bevorderd (Mahmoodi & Mousavi, 2019).

Referenties

Dopheide, J., & Pliszka, S. (2009). Attention-deficit-hyperactivity disorder: an update. Pharmacotherapy the Journal of Human Pharmacology and Drug Therapy, 29(6), 656-679.

Mahmoodi, N., & Mousavi, R. (2019). Effectiveness of group interventions based on parent-child relationship on promoting the mental health of parents of children with attention-deficit hyperactivity disorder. International Journal of Ayurvedic Medicine, 9(4), 266-272.

Raji, O., & Javaid, S. (2022). Successful diagnosis of attention deficit hyperactivity disorder in later life of an adult with intellectual disability: a case report. British Journal of Learning Disabilities, 50(4), 578-585.

Sağsöz, N., Oğuztürk, Ö., & Aktulum, F. (2021). Attention-deficit hyperactivity disorder in adult primary dysmenorrhea patients. Journal of Experimental and Clinical Medicine, 38(3), 305-307.

Simon, V., Czobor, P., Bálint, S., Mészáros, Á., & Bitter, I. (2009). Prevalence and correlates of adult attention-deficit hyperactivity disorder: meta-analysis. The British Journal of Psychiatry, 194(3), 204-211.

Taipale H, Bergström J, Gèmes K, Tanskanen A, Ekselius L, Mittendorfer-Rutz E, Helgesson M. Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder Medications and Work Disability and Mental Health Outcomes. JAMA Netw Open. 2024 Mar 4;7(3):e242859. doi: 10.1001/jamanetworkopen.2024.2859. PMID: 38506810; PMCID: PMC10955386.

Visser, S., Lesesne, C., & Perou, R. (2007). National estimates and factors associated with medication treatment for childhood attention-deficit/hyperactivity disorder. Pediatrics, 119(Supplement_1), S99-S106.

Wender, E. (2002). Managing stimulant medication for attention-deficit/hyperactivity disorder: an update. Pediatrics in Review, 23(7), 234-236.