Flakka is een straatnaam voor alpha-pyrrolidinopentiophenone (alpha-PVP) en is bekend om zijn sterke stimulerende effecten en de potentiële gevaren die eraan verbonden zijn. De stof staat bekend om het veroorzaken van extreme opwinding, psychotische symptomen en in sommige gevallen zelfs dodelijke uitkomsten. Het gebruik van Flakka wordt sterk afgeraden vanwege de ernstige gezondheidsrisico’s.

Flakka wordt soms de “zombiedrug” genoemd vanwege de extreme en angstaanjagende effecten die het op gebruikers kan hebben. De stof kan leiden tot ernstige psychotische symptomen, zoals paranoia, hallucinaties en extreem gewelddadig gedrag, wat doet denken aan het stereotiepe beeld van zombies uit horrorfilms. Deze term is vooral in de media gebruikt om de alarmerende gedragingen te beschrijven die zijn waargenomen bij personen onder invloed van Flakka.

Wat zegt de literatuur?

Flakka is een synthetische cathinone die bekendstaat om zijn krachtige stimulerende effecten en de associatie met ernstige psychiatrische symptomen (Omar et al., 2022). 

Symptomen

Het gebruik van Flakka is gelinkt aan negatieve effecten zoals agressie, agitatie, paranoia, hallucinaties en psychose (Palamar et al., 2019). Personen die Flakka hebben ingenomen, kunnen symptomen ervaren zoals visuele en auditieve hallucinaties, extreme agitatie en wanen (Orsolini et al., 2019). Deze symptomen kunnen escaleren tot angstaanjagende wanen, paranoïde psychose en veranderde mentale toestanden (Crespi, 2016).

Psychose

Onderzoek wijst erop dat synthetische cannabinoïden, zoals die in Flakka, schadelijke gezondheidseffecten kunnen hebben, met name op het gebied van de mentale gezondheid, met een focus op psychose-achtige effecten (Amsterdam et al., 2015). Cannabisgebruik, dat overeenkomsten vertoont met synthetische cannabinoïden, is geassocieerd met een verhoogd risico op psychose bij kwetsbare individuen (Amsterdam et al., 2015). Op soortgelijke wijze suggereren studies over amfetamine-geïnduceerde psychose een mogelijke link tussen amfetaminegebruik en de ontwikkeling van psychose, met name bij kwetsbare individuen (Bramness et al., 2012). Genetische factoren kunnen de gevoeligheid voor psychose bij personen die blootgesteld zijn aan stoffen zoals Flakka beïnvloeden, zoals gebleken is uit studies over genen die gevoeligheid voor psychose hebben (Walters et al., 2010; Donohoe et al., 2010).

Door Flakka veroorzaakte psychose kan zich manifesteren met symptomen zoals agressie, agitatie, paranoia, hallucinaties en angst (Omar et al., 2022). De effecten van Flakka op de hersenen kunnen leiden tot cognitieve stoornissen, verwarring en langdurige cognitieve aandoeningen (Omar et al., 2022).

Langetermijneffecten

De langetermijneffecten van het gebruik van Flakka zijn niet volledig bekend, gezien de relatief recente introductie van de stof op de drugmarkt en het gebrek aan uitgebreid onderzoek. Echter, op basis van wat we weten over vergelijkbare stimulerende drugs en de beschikbare gevallenstudies, kunnen er verschillende negatieve effecten zijn:

Psychologische effecten

Langdurig gebruik van Flakka kan leiden tot langdurige psychotische symptomen, zoals wanen en hallucinaties. Er kan ook sprake zijn van angststoornissen, depressie en andere psychische aandoeningen.

Cognitieve effecten

Er kunnen cognitieve deficits optreden, zoals geheugenverlies, verminderde concentratie en verminderde uitvoerende functies.

Fysieke effecten

Langetermijngebruik kan schade toebrengen aan het hart en de bloedvaten, wat kan leiden tot hypertensie en andere cardiovasculaire aandoeningen. Er kunnen ook andere fysieke gezondheidsproblemen ontstaan, zoals een verstoorde slaapcyclus en vermagering.

Sociaal- en gedragseffecten

Het gebruik van Flakka kan leiden tot veranderingen in gedrag, relatiesproblemen en juridische problemen. Er kan ook een verhoogd risico zijn op crimineel gedrag en andere risicovolle gedragingen.

Afhankelijkheid

Net als bij andere drugs, kan langdurig gebruik van Flakka leiden tot fysieke en psychologische afhankelijkheid, met onttrekkingseffecten bij pogingen tot stoppen.

Detectiemethoden

Er zijn tests beschikbaar om Flakka te detecteren in bloedmonsters. Deze tests zijn vaak gebaseerd op chromatografische technieken, zoals gaschromatografie-massaspectrometrie (GC-MS) of vloeistofchromatografie-massaspectrometrie (LC-MS), die zeer gevoelig zijn en in staat zijn om zelfs lage concentraties van de stof te detecteren. Deze methoden zijn vaak gebruikt in forensisch onderzoek en klinische laboratoria om het gebruik van synthetische cathinones zoals Flakka te identificeren.

De detectie van Flakka in bloed hangt af van verschillende factoren, zoals de dosis, de frequentie van gebruik, de metabolischesnelheid van de gebruiker, en de gevoeligheid van de testmethode. In het algemeen kan Flakka enkele uren tot ongeveer een dag na gebruik in het bloed worden gedetecteerd. Echter, metabolieten van Flakka, die ontstaan tijdens de stofwisseling in het lichaam, kunnen langer in urine en andere biologische matrices aanwezig zijn.

Flakka (alpha-PVP) kan in urine detectabel zijn voor een periode van enkele dagen na gebruik. De exacte detectietijd kan variëren afhankelijk van factoren zoals de dosis, de frequentie van gebruik, de metabolisme van de gebruiker, en de gevoeligheid van de urine test. In het algemeen kan de detectie van Flakka in urine variëren van 2 tot 7 dagen, maar in sommige gevallen kan het zelfs langer zijn.

Flakka kan ook in haarmonsters worden gedetecteerd en kan een langetermijngeschiedenis van gebruik onthullen, vaak teruggaand tot enkele maanden. Speekseltesten kunnen binnen een korte tijd na gebruik Flakka in speeksel detecteren, meestal binnen enkele uren tot een paar dagen. Voor een langetermijnmonitoring kan een zweetpatch worden gebruikt, die Flakka gedurende een aantal dagen tot weken kan detecteren.

Conclusie

Concluderend kan Flakka significant effect hebben op de mentale gezondheid, met name door het veroorzaken van psychose-achtige symptomen zoals hallucinaties, paranoia en cognitieve stoornissen. De interactie tussen genetische gevoeligheid, omgevingsfactoren en door middelen veroorzaakte veranderingen in de hersenfunctie draagt bij aan de complexiteit van de ontwikkeling van psychose bij personen die blootgesteld zijn aan stoffen zoals Flakka. Het begrijpen van deze mechanismen is cruciaal voor het ontwikkelen van gerichte interventies om de impact van Flakka op de gevoeligheid voor psychose te verminderen.