Cognitieve gedragstherapie (CGT) is een effectieve behandelmethode voor verschillende psychische stoornissen bij volwassenen. In de afgelopen jaren zijn er meerdere studies gepubliceerd die de effectiviteit en de werkingsmechanismen van CGT verder hebben verduidelijkt. In dit artikel bespreken we de belangrijkste bevindingen uit recente wetenschappelijke studies.

Recent onderzoek heeft aangetoond dat ADHD niet alleen leidt tot functionele en relationele problemen, maar ook een significante associatie vertoont met crimineel gedrag (Modesti et al., 2025). Dit artikel bespreekt de belangrijkste bevindingen uit de literatuur over ADHD en crimineel gedrag bij volwassenen, gevolgd door een gedetailleerde bespreking van een recente studie die deze relatie verder onderzoekt.

Dit artikel bespreekt de bevindingen van een recente studie die de veiligheid en effectiviteit van herhaalde laag-dosering van LSD bij volwassenen met ADHD onderzoekt, en plaatst deze in de context van andere recente onderzoeken naar psychedelica en ADHD.

In dit artikel richten we ons op de zorgelijke bevindingen van elf recente wetenschappelijke studies die de validiteit, betrouwbaarheid en impact van ADHD-screening op sociale media onderzochten.

Het Trimbos-instituut heeft op verzoek van het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) een verdiepend onderzoek uitgevoerd naar de langdurige geestelijke gezondheidszorg (ggz) in Nederland. In dit artikel bespreken we de belangrijkste conclusies.

Wernicke's Encephalopathy (WE) is een acute neuropsychiatrische aandoening die vaak wordt veroorzaakt door een ernstige thiaminedeficiëntie. Deze aandoening kan optreden bij patiënten met hyperthyreoïdie en thyreotoxicose, die een verhoogde metabolische vraag naar vitamine B1 (thiamine) ervaren. Een nieuwe studie onderzocht de symptomen van WE in de context van hyperthyreoïdie en thyreotoxicose, met een focus op de klinische kenmerken en de noodzaak van vroege herkenning en behandeling.

Attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD) is een van de meest voorkomende psychiatrische aandoeningen bij kinderen en heeft een aanzienlijke impact op hun gedrag, academisch succes en interpersoonlijke relaties. Stimulantia, zoals methylfenidaat en amfetaminen, wordt vaak als eerste keuze beschouwd, maar zijn niet altijd geschikt voor alle patiënten vanwege bijwerkingen, onvoldoende respons of voorkeur van patiënt of diens naasten. In een recente studie worden de niet-stimulerende medicaties voor ADHD besproken, waaronder alfa-agonisten (zoals guanfacine en clonidine) en norepinefrine heropname-inhibitoren (zoals atomoxetine en viloxazine).

Klassieke psychedelica zijn een groep psychoactieve stoffen die voornamelijk bekend staan om hun vermogen om de perceptie, stemming en verschillende cognitieve processen te beïnvloeden. Voorbeelden van deze stoffen zijn lyserginezuurdiethylamide (LSD), psilocybine (voorkomend in bepaalde paddenstoelen), en mescaline (gevonden in de peyote-cactus). Deze stoffen worden gekenmerkt door hun interactie met serotonine-receptoren in de hersenen, met name de 5-HT2A-receptor, wat leidt tot hun unieke psychotrope effecten.

Dopamine is een neurotransmitter en hormoon. Het communiceert chemische berichten tussen zenuwcellen in de hersenen of tussen de hersenen en de rest van het lichaam. Een dopaminetekort kan verband houden met verschillende medische aandoeningen, waaronder depressie, angststoornissen, schizofrenie, de ziekte van Parkinson, restless legs en ADHD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder). In dit artikel wordt kort stilgestaan bij dit verband, de symptomatologie, diagnostiek en behandeling, maar ook bij de complexiteit van het begrip van neurotransmitters.

In een artikel op ADDitude worden acht strategieën besproken die kunnen helpen bij het verbeteren van relaties tussen partners waarbij een van beiden ADHD heeft.

Van alle momenteel beschikbare farmacologische en niet-farmacologische therapieën voor aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD) bij volwassenen zijn alleen stimulerende middelen en atomoxetine effectief bij het verminderen van kernsymptomen, zo blijkt uit de resultaten van een nieuwe grote, uitgebreide meta-analyse. De studie van 113 gerandomiseerde, gecontroleerde onderzoeken met bijna 15.000 volwassenen met een formele diagnose van ADHD onthulde ook dat atomoxetine minder acceptabel is voor patiënten en dat de resultaten van de werkzaamheid van niet-farmacologische strategieën inconsistent zijn.

Dit artikel biedt een overzicht van de belangrijkste bevindingen en argumenten uit de literatuur over viloxazine, een niet-stimulantium voor de behandeling van ADHD, met een focus op de effectiviteit, werkingsmechanisme, veiligheid, voorspellers van respons, alternatieven voor stimulantia, impact op levenskwaliteit, goedkeuring en gebruik, klinische studieresultaten, bijwerkingen en langetermijnuitkomsten.