Cognitieve gedragstherapie (CGT) is een effectieve behandelmethode voor verschillende psychische stoornissen bij volwassenen. In de afgelopen jaren zijn er meerdere studies gepubliceerd die de effectiviteit en de werkingsmechanismen van CGT verder hebben verduidelijkt. In dit artikel bespreken we de belangrijkste bevindingen uit recente wetenschappelijke studies.

Recent onderzoek heeft aangetoond dat ADHD niet alleen leidt tot functionele en relationele problemen, maar ook een significante associatie vertoont met crimineel gedrag (Modesti et al., 2025). Dit artikel bespreekt de belangrijkste bevindingen uit de literatuur over ADHD en crimineel gedrag bij volwassenen, gevolgd door een gedetailleerde bespreking van een recente studie die deze relatie verder onderzoekt.

Dit artikel bespreekt de bevindingen van een recente studie die de veiligheid en effectiviteit van herhaalde laag-dosering van LSD bij volwassenen met ADHD onderzoekt, en plaatst deze in de context van andere recente onderzoeken naar psychedelica en ADHD.

In dit artikel richten we ons op de zorgelijke bevindingen van elf recente wetenschappelijke studies die de validiteit, betrouwbaarheid en impact van ADHD-screening op sociale media onderzochten.

Het Trimbos-instituut heeft op verzoek van het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) een verdiepend onderzoek uitgevoerd naar de langdurige geestelijke gezondheidszorg (ggz) in Nederland. In dit artikel bespreken we de belangrijkste conclusies.

Wernicke's Encephalopathy (WE) is een acute neuropsychiatrische aandoening die vaak wordt veroorzaakt door een ernstige thiaminedeficiëntie. Deze aandoening kan optreden bij patiënten met hyperthyreoïdie en thyreotoxicose, die een verhoogde metabolische vraag naar vitamine B1 (thiamine) ervaren. Een nieuwe studie onderzocht de symptomen van WE in de context van hyperthyreoïdie en thyreotoxicose, met een focus op de klinische kenmerken en de noodzaak van vroege herkenning en behandeling.

Attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD) is een van de meest voorkomende psychiatrische aandoeningen bij kinderen en heeft een aanzienlijke impact op hun gedrag, academisch succes en interpersoonlijke relaties. Stimulantia, zoals methylfenidaat en amfetaminen, wordt vaak als eerste keuze beschouwd, maar zijn niet altijd geschikt voor alle patiënten vanwege bijwerkingen, onvoldoende respons of voorkeur van patiënt of diens naasten. In een recente studie worden de niet-stimulerende medicaties voor ADHD besproken, waaronder alfa-agonisten (zoals guanfacine en clonidine) en norepinefrine heropname-inhibitoren (zoals atomoxetine en viloxazine).

Klassieke psychedelica zijn een groep psychoactieve stoffen die voornamelijk bekend staan om hun vermogen om de perceptie, stemming en verschillende cognitieve processen te beïnvloeden. Voorbeelden van deze stoffen zijn lyserginezuurdiethylamide (LSD), psilocybine (voorkomend in bepaalde paddenstoelen), en mescaline (gevonden in de peyote-cactus). Deze stoffen worden gekenmerkt door hun interactie met serotonine-receptoren in de hersenen, met name de 5-HT2A-receptor, wat leidt tot hun unieke psychotrope effecten.

ADHD bij volwassenen is een veelvoorkomende aandoening, met ongeveer twee derde van de mensen die ADHD hebben die ook in het volwassen leven symptomen vertonen. De symptomen veranderen met de leeftijd, waarbij hyperactiviteit afneemt en aandachtsproblemen en organisatieproblemen meer naar voren komen.

Recent onderzoek laat zien dat ADHD, hartklachten en hormonale stemmingswisselingen vaak bij dezelfde patiënten voorkomen. Vrouwen met ADHD hebben meer last van hart - en hormonale klachten dan gemiddeld en lopen hier onnodig lang mee rond. Naar aanleiding van de uitkomsten van dit onderzoek, lanceren psychiater prof. dr. Sandra Kooij, cardioloog dr. Janneke Wittekoek en gynaecoloog drs. Dorenda van Dijken op 8 maart 2023 het Hoofd-Hart-Hormonen (H3) Netwerk.

Dit uitgebreide artikel biedt een diepgaande analyse van de optimale benadering voor het doseren van ADHD-medicatie. Het artikel benadrukt het belang van een systematische en geïndividualiseerde titratie van medicatie om de symptomen effectief te beheersen en bijwerkingen te minimaliseren. Het bespreekt de noodzaak van continue monitoring en aanpassing van doseringen, evenals de rol van verschillende medicatietypes zoals methylfenidaat en amfetamine. Daarnaast worden niet-medicamenteuze strategieën en de impact van factoren zoals stress en lichaamsgewicht op de medicatiebehoefte behandeld.